Opis projektu
Obszar wsparcia, region polsko-saksońskiego pogranicza, przechodzi głęboki proces transformacji. Zmiany klimatyczne i środowiskowe, odnawialne źródła energii i przewidywalne wyjście z wydobycia węgla, starzenie się społeczeństwa i migracja, zwłaszcza dobrze wykształconych grup ludności w wieku produkcyjnym, zmiany społeczne, cyfryzacja i zmieniające się warunki pracy stanowią nakładające się na siebie i złożone wyzwania w obszarze wsparcia. Intensyfikacja współpracy transgranicznej w ramach projektu TriLand przyczyni się do wykorzystania doświadczeń po obu stronach granicy w celu wypracowania dobrych praktyk oraz uniknięcia powtórzenia błędów z przeszłości.
Celem głównym projektu TriLand jest promowanie zrównoważonego rozwoju oraz zwiększenie konkurencyjności obszaru objętego wsparciem w związku z transformacją energetyczną i odejściem od wydobycia węgla.
Cele projektu
Poprawa zdolności osób uprawnionych do podejmowania decyzji w celu radzenia sobie z obecnymi i przyszłymi wyzwaniami procesu transformacyjnego w regionie w zakresie demografii, rynku pracy, gospodarki, środowiska naturalnego i zmian klimatycznych oraz dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego.
Połączenie wiedzy po stronie polskiej i niemieckiej oraz między sektorami (polityka, administracja, gospodarka, społeczeństwo obywatelskie, nauka).
Ustanowienie platformy dla lepszej koordynacji poziomej (niemiecko-polskiej) i pionowej (między sektorami i poziomami administracji) oraz dla intensyfikacji współpracy instytucji transgranicznych.
Zadania
- CONTACT BOX – stworzenie platformy komunikacji
- MULTIPLIERS – system działań informacyjno-edukacyjnych w sieci multiplikatorów
- ARENA – organizacja transgranicznych wydarzeń transformacyjnych
- SCIENCE – wsparcie naukowe procesu transformacji
- PROMO – kształtowanie świadomości społecznej
Stworzenie wirtualnej elektrowni w powiecie zgorzeleckim
Inwestycja współfinansowana ze środków KPO w ramach inicjatywy NextGenerationEU
Opis projektu
Przedmiotem realizacji jest opracowanie koncepcji rozwoju zgorzeleckiego klastra energii poprzez stworzenie wirtualnej elektrowni. Projekt jest częścią Inwestycji B2.2.2/G1.1.2 „Instalacje OZE realizowane przez społeczności energetyczne KPO”. Jego celem jest przygotowanie innowacyjnego rozwiązania, które wesprze transformację energetyczną powiatu zgorzeleckiego.
Harmonogram realizacji:
- Start projektu: 1 maja 2024 r.
- Zakończenie projektu: 31 marca 2025 r.
Całkowity koszt projektu: 223 102,40 zł
- Maksymalna kwota wydatków kwalifikowalnych: 196 652,40 zł
- Łączna wartość wsparcia z KPO: 177 923,60 zł
Projekt jest finansowany w ramach środków Unii Europejskiej – NextGenerationEU.
Efekty i korzyści projektu
- Wdrożenie nowoczesnych technologii OZE.
- Wzrost efektywności energetycznej w powiecie zgorzeleckim.
- Zwiększenie udziału lokalnych społeczności w zarządzaniu energią.
- Rozwój klastra energii jako modelu współpracy na rzecz transformacji energetycznej.
Wyniki projektu
Wyniki realizacji projektu zostaną podane do publicznej wiadomości w czytelnej i przejrzystej formie. Informacje o finansowaniu ze środków KPO będą integralną częścią komunikacji, zgodnie z wymaganiami formalnymi.
Działalność człowieka powoduje wyginięcie wielu gatunków roślin i zwierząt. Nasze „czerwone listy” zagrożonych gatunków stale się wydłużają, uzmysławiając nam skalę i rozmiar degradacji roślin i zwierząt.
Dzisiejsze, przemysłowe rolnictwo stanowi jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla przyrody. W środkowoeuropejskim krajobrazie rolniczym z roku na rok staje się ona coraz bardziej uboższa.
Należy jednak uczciwie stwierdzić, że degradacja środowiska przyrodniczego terenów rolniczych jest w Polsce jeszcze zdecydowanie mniejsza niż w wielu krajach zachodniej Europy. Ale jest to wątpliwe pocieszenie. Wybraliśmy podobną ścieżkę rozwoju, trudno zatem oczekiwać odmiennych rezultatów naszej działalności rolniczej. Już teraz blisko 1/5 zagrożonych w Polsce ptaków to gatunki związane z krajobrazem rolniczym (Wilk et al. 2020).
Jeszcze bardziej drastyczne spadki liczebności zarejestrowano pośród płazów i gadów, owadów i innych bezkręgowców. Obecnie za rzadkość mogą uchodzić nawet motyle. Nad zdewastowanymi terenami upraw lata zaledwie kilka procent żyjących tam niegdyś motyli. Padły one ofiarą środków owadobójczych i herbicydów niszczących rośliny pokarmowe.
Mieszkańcom naszego regionu, czyli wschodniej części Górnych Łużyc, trudno sobie wyobrazić, że w początkach XX w. żyły tu susły moręgowane (Spermophilus citellus), a ostatnie chomiki europejskie (Cricetus cricetus) zniknęły z tutejszych pól dopiero na przełomie XX i XXI stulecia. Jednak po cóż przywoływać susły i chomiki, które dla większości osób są równie egzotyczne, co suhaki stepowe czy konie Przewalskiego! Obecnie trzeba się mocno postarać, aby na polach dojrzeć kuropatwę (Perdix perdix) i zająca szaraka (Lepus europaeus) – gatunki ongiś pospolite i licznie występujące w naszym krajobrazie otwartym.